जर कथा लिहायची म्हटली तर सर्वच प्रेमावरती लिहतात असे नाहीये,त्यामुळे मी काहीतरी नवीन घेऊन आलोय ह्या कथेमध्ये ,,,,,,
चला मुख्य कथेपासून सुरुवात करू, ब्राईट फ्युचर (कोकण) कॉलेजमध्ये नवीन सत्र सुरू झाले आहे. नवीन विद्यार्थी प्रवेशासाठी आले होते.पण यावेळी दरवर्षीपेक्षा वातावरण वेगळे होते. जणू जंगलात खूप आनंद झाला होता, जणू काही वर्षांपासून एखाद्याची वाट पाहिली होती, जणू तिच्या सोळा पंखांनी बहरले होते. जंगलाच्या हवेत प्रेम ओसाडुंन वाहत होते,एक बस आली आणि कॉलेजच्या गेटसमोर उभी राहिली आणि त्यातून एक मुलगी खाली उतरली. तिचे नाव निहीरा .तीने जमिनीवर पाय ठेवताच एक मोठी शीतलहरी निहीराच्या केसांमधून जात असल्याचे दिसते आणि काहीतरी तिच्या कानात गेले. निहीराने तीच नाव "निहीरा " तिच्या कानात ऐकले .पण माणसाच्या आवाजात. निहराने तिचे केस सरळ केले आणि याकडे दुर्लक्ष केले आणि महाविद्यालयात जायला निघाली . महाविद्यालयात प्रवेश प्रक्रिया पूर्ण झाल्यानंतर ती वसतिगृहात आपले सामान ठेवण्यासाठी आली होती, सर्व मुलींनी आपली खोली निवडली होती, सर्वात कोपऱ्यात कक्ष निहीरासाठी शिल्लक होता , ज्यांची विंडो जंगलात उघडली गेली होती. खोली इतर खोलीपेक्षा थोडी वेगळी होती, ती भितीदायक आणि गडद दिसत होती. खोलीत आणखी एक मुलगी होती. "माहीरा ". माहीरा मात्र , खूप मजेदार-प्रेमळ आणि खोडकर आहे,
आदिती खोलीत शिरली आणि अचानक प्रकाश बंद झाला आणि दरवाजादेखील कुनीतरी लावला, आणि ती दाराच्या दिशेने पळाली. पण कोणीही ते उघडताना तिला दिसले नाही, ती खूप घाबरली होती. आणि ओरडायला लागले कुणीतरी हेल्प .... दरवाजा उघडा, कुणीतरी.पण काहीही झाले नाही, अचानक खिडक्या उघडल्या आणि जंगलाचा प्रकाश आत आला.तशी निहीरा शांत झाली व खोली थोडीशी उजळ झाली. आदितीने खिडकीजवळ पळत जंगलासमोर पाहिले आणि त्याने स्वत: ला शांत केले. जंगलाने तिल स्वत: चा अनुभव दिला. म्हणून प्रकाश आला, आणि माहीरा अचानक समोर आली व
निहीरा हसत बोलू लागली आणि म्हणाली मी निहीरा आहे.आणि मला काहीच वाईट वाटले नाही.त्या दोघांनीही आपली ओळख एकमेकांना करून दिली. तोच माहीरा , "खरे आहे, जंगलामध्ये कोणीतरी आहे ज्याने आपल्याला मदत केली,दोघीही थोड्याश्या गप्पा मारल्यावर झोपी गेल्या,,
मध्यरात्रीच्या सुमारास निहीराचे डोळे अचानक उघडले. ती जरा दूर गेली आणि खिडकीजवळ उभी राहिली. खिडकीतून वेगळी थंड हवा आत येत होती. नहीराला ती हवा मादक असल्याचे दिसत होते. अगदी भयानक जंगलालाही निहीरा सारख्या भेकड मुलीला प्रिय वाटत होतं, या जंगलात वाहणाऱ्या हवेने संगीत दिलेलं मूर्त संगीत निहीराच्या कानांवर पडलं होतं.ते संगीत तिला बर्‍याच वर्षांपूर्वीच्या वेदनेची कहाणी सांगत असे.
माहीरा जागृत होणार नाही ,यांची काळजी घेत निहीराने आणि जंगलाकडे जाण्यास सुरवात केली . ती चालत असतानाच ती जंगलात शिरली.अंधारातही निहीराला अजिबात भीती वाटली नव्हती ती जंगलातील गुलाबी, थंड आणि थंड वातावरणाचा आनंद घेत होती. तिने जंगलात प्रवेश केला आणि ते तिला समजले पण नाही . अचानक तया जंगलात शिकारीचा आवाज ऐकू आला, निहीरा घाबरली, तिने सभोवताली पाहिले आणि अंधार, झाडे वगळता काहीच दिसले नाही आणि या अंधारामध्ये प्राण्यांच्या गर्जनेने निहीराला घाम फुटला. तिने जंगलातून बाहेर जाणारा मार्ग विसरला होता.मग मात्र दिशा दिसेल ती पळायला लागली. प्राण्यांच्या आवाजावरून असे वाटले की प्राणी तिच्याकडेच धावत आहेत. ती आता उलटी पळायला लागली. आणि अडखळत पडली आणि खाली पडली, तिच्या पायांमधून थोडेसे रक्त निघाले, तिच्या डोळ्यासमोर अंधार येऊ लागला, ती तिथेच बेहोश झाली.
सकाळ झाल्यावर
जेव्हा अदितीने डोळे उघडले तेव्हा ती तिच्या पलंगावर होती, तिने थोडावेळ विचार केला की मी रात्री जंगलात होते मग बेहोश झाले, मग मी आता कोठे आहे, तोच माहीराला जाग आली आणि निहीराला समोर पाहिलं आणि विचारले "तुला काय झाले "? निहीराने रात्री घडलेली संपूर्ण कहाणी सांगितली माहीरा हसू लागली आणि म्हणाली कि "तुला स्वप्न पडले असेल ". असे सांगून ती परत झोपायला गेली. पटकन आवर आणि कॉलेजला जा सांगुन गेली ,निहीरा तयार होण्यास गेली, तिला आंघोळ करायला गेल्यावर तिला समजले. तिच्या पायावर जखमेच्या खुणा आहेत, आता तिला समजले की ते स्वप्न नव्हते , परंतु माहीराला सांगुन काही फायदा नाही यावर ती विश्वास ठेवत नाही.
निहीरा तयार झाली आणि हॉस्टेलजवळ उभे असलेल्या माणसाला विचारले की काल रात्री तूम्ही मला जंगलातून येताना पाहिले आहे का? तो माणूस म्हणाला, "हो मॅडम, मी तुम्हाला रात्री जाताना पाहिले, पण तुम्हाला येताना पाहिले नाही." निहरा आता गोंधळलेली होती .पण कॉलेजला जायला उशीर झाला होता म्हणून तीने जास्त विचार केला नाही .ती वर्गात गेली ,,,,
निहीराने वर्गात जाऊन पाहिले की वर्गात वेगवेगळे लोक आहेत. कोणी सरळ, कुणी स्टायलिश, कुणाचे केस उभे, आणि कोणाच्या डोक्यावर अजिबात केस नाही. क्लास कमी आणि सर्कस अधिक दिसत होते.निहीरा आली आणि त् बाकावर बसली, आणि तरीही वेगवेगळ्या लुकमधील लोक आत येत होते. एका विचित्र पोशाखातल्या मुलीने निहीराच्या मागून हात वाढवला ...... अहो मी राधिका, तू ....? .मी निहीरा. तेव्हाच महागडे जाकीट घातलेला मुलगा चष्मा घालून वर्गात प्रवेश करत होता तेव्हा राधीका निहीराला बोलत होती हा"यश चौहान" हा स्थानिक मुलगा आहे , जो शहरातील प्रसिद्ध लक्षाधीशाचा मुलगा होता.
या महाविद्यालयात बरेच हाय प्रोफाइल विद्यार्थी होते.फक्त निहीरा एक सामान्य कुटुंबातील होती, तीचे घर शहरापासून दूर असलेल्या खेड्यात होते आणि तीचे वडील एक शेतकरी होते. निहीराने एक जुना ड्रेस परिधान केला होता .पण स्वप्नातील अप्सरासुद्धा तिच्या रूपाने लाजेल, तिचा आवाज डोंगरावरुन वाहणा flowing झरासारखा होता , तिचे केस कदंबाच्या झाडाच्या वेलीसारखे आहेत, तिचे डोळे समुद्राच्या तळाशी खोलआढळणाऱ्या शिपल्यासारखे आहेत.
तोच सरांनी वर्गात प्रवेश केला, हा वर्ग मानसशास्त्राचा होता, निहीरा वैद्यकीय विद्यार्थिनी होती. सर खूप हट्टी होते. त्यांनी कुठलीही ओळख न ठेवता शिकवण्यास सुरुवात केली. तोच क्लासच्या बाहेरुन आवाज आला सर आत येऊ ?"
सरने लाल स्क्व्हॉन्टसह माहीराकडे पाहिले आणि म्हणाले "गेट आउट". माहीरा तेथून पळून गेली. सर्वजण जोरात हसू लागले. नंतर सरांचे डोळे पाहून सर्व शांत झाले. नंतर क्लास संपल़्यावर आली आणि रिकाम्या टेबलावर बसली. हळू हळू यश, सॅम , राधिका, सर्व तिथे आले, ते सर्व मित्र होते.माहीराने त्या सर्वांचा निहीराशी परिचय करून दिला. निहीराच्या डोळ्यात मात्र यश हरवला होता.
तोच निहीराच्या कानात आवाज आला . "निहीरा .........." निहीरा. .........
निहीराच्या लक्षात आले की हा आवाज दुसर्‍या कोणासही ऐकू येत नाही,तिने आणि आवाजाचा पाठलाग केला ती आवाजाच्या दिशेने पळाली, जंगलातून आवाज येत होता. पळता पळता ती पुन्हा जंगलात पोहोचली जेव्हा ती जंगलाच्या मध्यभागी गेली तेव्हा आवाज थांबला. ती आजूबाजूला बघत उभी राहिली. ........ अचानक वाऱ्याच्या वेगाने कोणीतरी मागे आले, तिने घाबरुन मागे वळून पाहीले तर हवेत झाडे व वाळलेला तो पालापाचोळा हवेत उडताना दिसला , तोच वेगात कोणीतरी तिथून जाताना दिसले . निहीरा घाबरून ओरडली, "जो कोणी आहे तो समोर ये मला हा मजाक आवडत नाही". कोणीतरी तिच्या कानात येऊन नाव सांगितले.
"राज". निहीराने नाव ऐकले आणि तोच निहीराच्या नावाचा जयजयकार सर्व जंगलात घुमु लागला ....... निहीरा.....निहीरा ......
घाबरून निहीराने डोळे बंद केले आणि ती महाविद्यालयाच्या दिशेने पळाली, धावताना तिने एका व्यक्तीला धडक दिली आणि जेव्हा तिने तिच्या समोर पाहिले तेव्हा तिचे डोळे रूंदावले ..................... ............................
ही व्यक्ती कोण आहे आणि नाव कोणाचे आहे? निहीराने या जंगलाचे काय केले आहे?जेणेकरुन तिचा व या जंगलाचा हिस्सा होतेय? कोण नावाने हाक मारतो? ..... कोकण जंगल, निहीरा आणि राज ही कथा काय आहे?
.................................................. .............. दुसर्‍या भागामध्ये बघुया पुढची कहाणी ............................... ....तो पर्यत कथा वाटली हे नक्की मला कळवा .......पुढचा भाग लवकरच ...लेखक = विद्रोही भाग्यक्ष्वर पाटील
